Nga Çun Lajçi
Për bukuri
Jetuem kështu siç po na shihni
bardh e zi pa ngjyra
me ftyrën e Zotit e teshat e tërziut
u lamë prrojeve aty ku pinë ujë drangojt
e linden Zanat
Tirq e xhubleta n’fi e n’hi i zbardhëm
gardhiqeve i terëm kur rreziti dielli
e fryni era
Siç po na shihni jetuem
pa barkaleca se me kore buke u rritëm
qindvjeç u bamë me nji ftyrë
nji fjalë nji besë nji atdhe
Do kuaj shale i patem sa për do mejdane
edhe do rrugë me gurë
por kufijtë s’ia luejtem tokës arbnore
si ju me xhipa e kollare
As cepat e atdheut s’i grimcuem
për raki e meze
Siç po na shihni jetuem
kështu për bukuri
