Një Ore Lumturie -Poezi nga Asdreni

0
153

Hena ndrinte porsi argjent

Kur nde kopshtije bashke vinim

Dhe me doren mbi krahun tend

Te ndihnja mbi bar te rrinim.

 

Ah, sa embelsire ndjeva

Kur doren ma zgjate

Atthere fare me s’e msheva

Miredashjen zemres sate.

 

Lulet na çonin nje ere

Shume te embel e te pelqyer

Edhe zefiret nga here

Na kujtonin pa kursyer.

 

Rrezet qe na pergezonin

Kur ishim te perqafuar

Dashurine na e shtonin

Me nje mall te pa rrefyer.

 

Sa fjal’ t’mbla me thoshe

Kur perkedheleshim te dy

Dhe me syçkat bukuroshe

Me benje te mos ndahem nga ty.

 

Po dyshimi nuk me linte

te te besonj se ti me do

Si hena qe rrezet mshifte

Dhe i çonte ku desh ajo.

 

Veç athere kupetova

Se je zemer plot meshire

Dhe veten time e ngrova

Kur me puthe me deshire/ OxygenPress.info

PËRGJIGJU

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem shkruani emrin tuaj këtu