Dikur menzë e punëtorëve të “Ramiz Sadikut”, sot, po e njëjta hapësirë, po bëhet nikoqire e shumë ngjarjeve, netëve muzikore, drekave e kafeve shoqërore, takimeve të të dashuruarve e shumëçka tjetër. Tani aty njerëzit do të ndajnë shumë të qeshura, do të kenë mundësi të shijojnë një menu fantastike dhe do të kënaqen me pamjet e një ambienti brutal, që ndoshta për herë të parë, të ngjallë ndjenjën e butësisë dhe qetësisë.
“Menza e Ramiz Sadikut” është lokacioni më i ri i cili i është bashkuar zinxhirit të restauranteve në kryeqytet, por padyshim, historia që bart ky vend është ndër linjat e trasha që e dallojnë atë nga “turma”.
Hapi i parë drejt një projekti në të cilin ishte punuar për katër muaj rresht, paraqet një derë e cila ngjanë me portën e ndonjë ndërtese madhështore historike, si një paralajmërim për bagazhin historik të saj. Sapo të hysh brenda përballesh më një pasqyrë të madhe në një hapësirë të ndriçuar lehtë.
