Dhe zoti më bëri grua,
me flokë të gjata, sy,
hundë e gojë të një gruaje.
Poezi nga Gioconda Belli
Me kodrina të rrumbullta
dhe rrudha
dhe lugina të buta,
më gërreu nga brenda
dhe më bëri punishte njerëzish.
I thuri bukur nervat e mia
dhe me kujdes m’i mati
hormonet.
Përzjeu gjakun tim
dhe e zbrazi në mua,
që trupin tim
ta ujit gjithkund.
Kështu lindën mendimet,
ëndrrat,
instinktet.
Të gjitha këto ai i krijoi me maturi
me psherëtimat e tij
dhe me dashurinë e tij zhbiruese,
ato një mijë e një gjëra, që çdo ditë më bëjnë grua,
dhe për shkak të të cilave unë
çdo mëngjes zgjohem krenare
dhe gjininë time bekoj.
Përktheu: Enver Robelli
