Ndërsa shkrimi me dorë mund të duket si humbje kohe në këto kohë teknologjike, përfitimet që sjell janë të panumërta dhe keto perfundime janë studime si në fushën e neuroshkencës dhe psikologjisë. Për shembull, hulumtimet kanë treguar që stilolapsi promovon të mësuarit në saje të kohëve të zgjatura. Sepse truri është i detyruar të zgjedhë konceptet më të rëndësishme, duke i asimiluar ato më mirë. Për më tepër, fakti i gjurmimit të shenjave në letër do të aktivizonte qarqet nervore që favorizojnë leximin dhe memorizimin, dhe prodhimin e vetë fjalëve.
Përveç kësaj, shkrimi i dorës stimulon trurin në më shumë zona, gjë që nuk është rasti me shtypjen nga tastiera. Sipas hulumtimit nga Universiteti i Uashingtonit, edhe përmbajtja e teksteve është më e mirë, më e plotë dhe e pasur me detaje në fletën e letrës. Dhe siç duket, shkrimi i dorës parandalon plakjen e trurit, e cila nuk është e një rëndësie të vogël për një popullsi gjithnjë e më të moshuar.
Shkrimi me dorë është gjithashtu terapeutik, ai relakson sistemin nervor, duke lejuar që emocionet të rrjedhin lirshëm. Për të mos përmendur estetikën unike dhe të pagabueshme të një skenari të shkruar me dorë.
Dhe sa i përket posaçërisht pjerrësisë, ku shkronjat bashkohen me goditje me njëra-tjetrën, jini të kujdesshëm për ta konsideruar të tepërt. Ekspertë të shumtë pajtohen se është e nevojshme për zhvillimin e shëndetshëm psikik të të rinjve. Linja e vazhdueshme në fakt ka muzikalitetin e saj të brendshëm, e aftë të depërtojë në botën e brendshme, duke sjellë emocione. Në këtë mënyrë mendimet rrjedhin në mënyrë harmonike nga mendja në letër, siç nuk ndodh në shtypjen në tastierë apo edhe në shkrimin vetëm me shkronja të mëdha.
