Kam një Mbret, i cili nuk flet – poezi nga Emily Dickinson

0
199

Kam një Mbret, i cili nuk flet —

Kështu — në çudi — orët kaloj lehtë

tutje ditën duke shtyer —

Gjysmë e gëzuar kur është natë, dhe flej,

Nëse, lumturisht, nëpër ëndërr, të fishkëllej

Në sallonet, nga dita të mbyllur.

 

Dhe nëse e lumtur — kur vie mëngjesi —

Më duket sikur njëqind lodra

Të kenë mbështjellur palët e jastëkut tim

Dhe klithmat mbushin qiellin tim fëmijëror

Dhe zilet vazhdojnë të thërrasin “Victory”

Nga thatësira në shpirtin tim.

 

Dhe nëse jo e lumtur — Zogu i vogël

Mbrenda Pemishtes, nuk dëgjohet,

Dhe unë nuk lutem dot

“At, do të jenë të bëra” sot

Sepse vullneti im merr rrugë tjetër

Dhe kjo ishte thyerje betimi!

PËRGJIGJU

Ju lutemi shkruani komentin tuaj!
Ju lutem shkruani emrin tuaj këtu