Poezia “Gratë” nga Janis Ricos
Janë shumë të largëta gratë.
Çarçafët u kundërmojnë natën e mirë.
Vendosin bukën mbi tryezë, që të mos ua ndiejmë mungesën.
Atëherë e kuptojmë se faji ishte yni.
Ngrihemi nga tryeza dhe themi:
“U lodhe shumë sot” apo “rri, do ta ndez unë llambën”.
Kur ndezim shkrepësen, ajo kthehet ngadalë
dhe niset me një vendosmëri të pashpjegueshme drejt kuzhinës.
Shpinën
e ka një sukë të hidhur ngarkuar plot me të vdekur-
me të vdekurit e familjes, të vdekurit e saj dhe të tutë.
