Kur toka qulloset nga lotët e qiellit
Çuditem dhe filloj në vete të qesh
Po pse s’qanë toka që bart njerëzit
Gjëma e qiellit!
Lotët e saj pse s’i ngreh drejt reshë
Harron njeriu që më shumë ka të vdekur se të gjallë
Dhe qielli me të vdekur është ngopur
Ndoshta atje jetojnë shumë të marrë
Gjepura
S’ka njeri që është i keq e të njëjtën kohë i vdekur..
GJËMA E QIELLIT – Poezi nga Shkumbin Haxha
Kjo është poezia fituese e çmimit të parë në konkursin e organizuar nga Sektori i të Rinjve, Klubi Letrar De Rada në Ferizaj, për nderë të 28 Nëntorit./OxygenPress.info
