Bollywood, industria filmike e cila prodhon numrin më të madh të filmave

0
92

Edhe nëse nuk keni parë ndonjëherë një film nga India, fjala Bollywood menjëherë ngjall imazhe të prodhimeve me ngjyra të ndezura, të cilat paraqesin këngë të koreografizuar në mënyrë të hollësishme dhe numrat e vallëzimit, shpesh me 100 valltarë, dhe një histori djaloshi që plotëson-vajzë me një të lumtur duke i dhënë fund. Por cila është historia e kinemasë kombëtare të Indisë? Si u rrit për t’u bërë një nga industritë më fitimprurëse të Indisë dhe lideri botëror si në numrin e filmave të prodhuar çdo vit ashtu edhe në pjesëmarrjen e audiencës?

Origjina

Fjala Bollywood është një shfaqje në Hollywood, me B që vjen nga Bombay (tani e njohur si Mumbai), e cila është qendra e botës së filmit indian. Fjala u shpik në vitet 1970 nga shkrimtari i një kolone të thashethemeve të revistës, megjithëse ka mosmarrëveshje se cili gazetar ishte i pari që e përdori. Sidoqoftë, kinemaja indiane daton në të gjithë rrugën prapa në 1913 dhe filmi i heshtur Raja Harishchandra, filmi i parë me shfaqje indiane. Prodhuesi i tij, Dadasaheb Phalke, ishte moguli i parë i kinemasë indiane dhe ai mbikëqyri prodhimin e 23 filmave midis 1913 dhe 1918. Megjithatë, ndryshe nga Hollywood, rritja fillestare në industri ishte e ngadaltë.

1920–1945

Fillimi i viteve 1920 pati ngritjen e disa ndërmarrjeve të reja të prodhimit dhe shumica e filmave të realizuar gjatë kësaj epoke ishin ose nga natyra mitologjike ose historike. Importet nga Hollywood, kryesisht filmat aksion, u pritën mirë nga audienca indiane, dhe prodhuesit shpejt filluan të ndjekin padinë. Sidoqoftë, versionet e filmuar të episodeve nga klasike indiane dhe letërsi mitologjike, si psh Ramajana dhe Mahabharata, mbizotëronte akoma gjatë gjithë dekadës.

1931 pa lirimin e Alam Ara, folja e parë dhe filmi që hapi rrugën për të ardhmen e kinemasë indiane. Numri i kompanive prodhuese filloi të rritet, ashtu si dhe numri i filmave që prodhohen çdo vit – nga 108 në 1927, në 328 në 1931. Filmat me ngjyra së shpejti filluan të shfaqen, ashtu si edhe përpjekjet e hershme në animacion. Pallatet gjigande të filmit u ndërtuan dhe pati një ndryshim të dukshëm në përbërjen e audiencës, domethënë në një rritje të konsiderueshme në të pranishmit e klasës punëtore, të cilët në epokën e heshtur përbënin vetëm një përqindje të vogël të biletave të shitura. Vitet e Luftës së Dytë Botërore panë një rënie të numrit të filmave të prodhuar si rezultat i importeve të kufizuara të aksioneve të filmave dhe kufizimeve të qeverisë për kohën maksimale të lejuar. Megjithatë, audienca mbeti besnike dhe çdo vit pati një rritje mbresëlënëse të shitjeve të biletave.

Lindja e Valës së Re

Ishte rreth vitit 1947 që industria kaloi në ndryshime të rëndësishme. Dikush mund të argumentojë se ishte gjatë kësaj kohe që lindi filmi modern indian. Historitë historike dhe mitologjike të së kaluarës tani po zëvendësoheshin nga filmat social-reformistë, të cilët kthyen një sy kritik shpesh ndaj praktikave të lashta shoqërore si sistemi i priftit, poligamia dhe prostitucioni. Vitet 1950 panë regjisorë të tillë si Bimal Roy dhe Satyajit Ray të përqëndroheshin në jetën e klasave të ulëta, të cilët deri në atë kohë kryesisht injoroheshin si subjekte.

Frymëzuar nga ndryshimet shoqërore dhe politike, si dhe nga lëvizjet kinematografike në SHBA dhe Evropë, vitet 1960 panë lindjen e Vala e Re e Indisë, e themeluar nga regjisorë të tillë si Ray, Mrinal Sen dhe Ritwik Ghatak. Të nxitur nga një dëshirë për të ofruar një kuptim më të madh të realizmit dhe të kuptuarit të njeriut të zakonshëm, filmat gjatë kësaj epoke ndryshonin shumë nga prodhimet më të mëdha tregtare, të cilat ishin kryesisht arratisje shumëngjyrëse. Ishte kjo e fundit që përfundimisht do të bëhej shablloni për Masala film, një përzierje e zhanreve, përfshirë aksionin, komedinë dhe melodrama të ndara nga afërsisht gjashtë numra kënge dhe vallëzimi. Ky është modeli që përdoret akoma për shumicën e filmave bashkëkohorë Bollywood.

Masala Filmi-Bollywood siç e njohim sot

Manmohan Desai ishte një nga regjisorët më të suksesshëm në Bolivi të viteve 1970 dhe konsiderohet nga shumë njerëz si babai i Masala film. Duke mbrojtur qasjen e tij, ai tha: «Unë dua që njerëzit të harrojnë mjerimin e tyre. Unë dua t’i çoj në një botë ëndërrash ku nuk ka varfëri, ku nuk ka lypës, ku fati është i mirë dhe Zoti është i zënë të kujdeset për kopetë e tij. ” Kodi i veprimit, romancës, komedisë dhe numrave muzikorë është një model që ende dominon industrinë e Bollywood-it. Megjithëse vëmendje më e madhe i është kushtuar komplotit, zhvillimit të karakterit dhe tensionit dramatik, është, në shumicën e rasteve, fuqia e plotë e yjeve që llogarit suksesin e një filmi.

Me suksesin ndërkombëtar të filmave si Milioneri varfanjak dhe injektimi i kapitalit të huaj në industrinë indiane të filmit, Bollywood ndoshta ka hyrë në një kapitull të ri në historinë e tij, një në të cilin sytë e botës tani po i kushtojnë vëmendje më të madhe. Por pyetja mbetet: A do të gjejë ndonjëherë filmi Bollywood sukses të kryqëzimit me audiencën kryesore amerikane?