Xu Bingyang, 12 vjeç, ka sjellë në klasë shokun e tij Zhang Ze nga klasa e parë në një nga shkollat në Kinë.
Ai gjithashtu ndihmon shokun e klasës për të mbushur shishet e ujit, të marrë drekë dhe të shkojë në tualet.
Zhang vuan nga një gjendje e rrallë e muskujve dhe nuk mund të ecë ose të lëvizë vetë.
Xu, i cili është më i gjatë dhe më i fortë, thotë se është kënaqësi e tij të jetë “shkopi i ecjes së Xu-së”.
Ata thonë se çdo gjë është e mundur kur keni një mik të mirë për t’ju mbështetur në kohë të vështira.
Një djalë me aftësi të kufizuara në Kinë ka qenë në gjendje të shkojë në klasë për gjashtë vjet pa një problem falë shokut të klasës dhe shokut më të mirë që e sjellë çdo ditë në shkollë.
Xu Bingyang, 12 vjeç, mbart Zhang Ze në shkollë në shi dhe diell. Djali zemërmirë gjithashtu ndihmon shokun e tij të shkoj të marr drekë dhe të lëvizë në mes të klasave për të ndjekur mësime të ndryshme.
Marrëdhenjë e mirë mes dy fëmijëve nga qyteti Meishan në provincën Sichuan të Kinës jugperëndimore të Kinës u raportua disa mujatë më parë nga mediat kineze, duke përfshirë Sichuan Online dhe Xinhua.
Xu, i cili është shumë më i gjatë dhe më i fortë se Zhang, u tha gazetarëve se ishte kënaqësia e tij të ishte ‘shkopi i ecjës’ për shokun e tij.
Ai shtoi se nuk ishte e vështirë për ta bartur Zhang.
“Unë peshoj më shumë se 40 kg dhe Zhang Ze peshon vetëm rreth 25 kg, prandaj është e përballueshme që ta mbaj atë,” tha Xu.
Nga ana tjetër, Zhang tha se nuk mund ta falënderoi Xu-n për dashamirësinë e tij.
Xu Bingyang është shoku im më i mirë. Çdo ditë, ai mëson me mua, bisedon me mua dhe luan me mua. [Unë] falënderoj atë që të kujdeset për mua çdo ditë, “tha Zhang Sichuan Online.
Xu dhe Zhang janë nxënës të klasës së gjashtë në Shkollën Fillore Qendrore të qytetit Hebazi në qarkun Qingshen.
Zhang u diagnostikua me një gjendje të rrallë të muskujve, e njohur si sëmundja e kukullave të lehta, në moshën katërvjeçare.
Sëmundja e pashërueshme, e quajtur zyrtarisht miastenia gravis, shkaktoi që Zhang të humbiste të gjitha kontrollet e muskujve. Ai nuk mund të ecë më vet.
Për fat të mirë, Zhang ka qenë në gjendje të shkojë në shkollë si fëmijët e tjerë pasi Xu i ofroi ndihë atij sapo u takuan në klasën e parë.
Duke folur për Chengdu Economic Channel, Xu e konsideroi përgjegjësi të tij për ta ndihmuar shokun në nevojë.
Ai tha: “Unë jam më i madh se ai. Mendova se nëse unë nuk e ndihmoja, askush tjetër nuk do ta bënte “.
Megjithatë, udhëtimi nuk ka qenë i lehtë.
Për shembull, zakonisht do ta merrnin dy djem të cilëve do ua merrnin tre minuta kohë për ta lëvizur nga klasa në tualet, të cilat ishin rreth 70 metra larg.
Për të mbuluar distancën e shkurtër, Xu e mbanë nga dora Zhang-in ose do ta ngrinte atë dhe ngadalë do të lëviznin së bashku.
Sa herë që ka shkallë, Xu do të mbante Zhang në shpinë.
Ndihma e miqve çdo ditë merr përkushtim, durim dhe këmbëngulje.
Për rreth tre vjet, Zhang u ndihmua nga Xu dhe një tjetër djalë.
Por nxënësi tjetër u tërhoq në klasë të tretë, sepse ai tha se nuk kishte kohë të lirë për të luajtur ose studiuar, sipas një mësuesi.
“Për kaq shumë vite, [Xu] ka vazhduar të kryejë vepra të mira dhe kurrë nuk u ankua para mësuesve dhe shokëve të klasës”, tha mësuesi për Sichuan Online, duke shtuar se Xu është punëtor, shumë i pjekur.
Dhe me sa duket, as nëna e Xu-së nuk kishë njohuri për veprimet e djalit të saj në fillim.
Ajo tha se biri i saj i trembur kurrë nuk kishte folur për veprimin e tij në familje deri sa ajo zbuloi për këtë nga nxënësit e tjerë.
Duke folur për të ardhmen, Xu tha se dëshira e tij më e madhe ishte të vazhdonte të ndihmonte të tjerët rreth tij dhe vullnetare për shoqërinë kur ai të rritet./dailymail
